tak terkata

sy just nk luah perasaan je hari ni...

semua adik bradik suh sabar...sb sy dok dlm keadaan mcm ni...

tp sabar ada tahap nyer kan...

gini citer nyer...

nk jadi citer cuti raya hr tu sy & abg gi pekan ketereh...

nk beli kek utk ank buah sambut besday...

pastu...pusing2 la cari kedai kek...semua nyer habis...kami mmg tak tempah nk beli yg dah siap terus....

so puas la pusing 2-3 buah kedai...

dah rezeki kami ada la jugak...so setel la kek utk anis...

dlm kami dok pusing2 tu kami terserempak ngn cucu Pok nik (atuk sedara yg tinggal kt rumah kami)...

kami tak cakap apa2 pun just tengok jer dia...lantak la dia kan...

tp ntah apa la  yg di report kat mak dia (anak pok nik yg kurang ajar tu) sy pun tak tahu...

alih2 petang tu kami kena serang ngn mak dia...

mcm2 la dia ckp kat kami suami isteri...x sanggup nk citer kat sini..yg faham tu faham la..

pedih mmg pedih....sakit hati sungguh:-(

apalah salah kami...sikit pun tak kuar dr mulut kami pasal mereka...apa lagi nk ckp bukan2 kat mereka....

ikutkan abang, dia mmg nk gi semuka je ngn org yg kurang ajar tu...

dah la bapak dia dok ngn kami...kita dh jaga makan+pakai bapak dia...

alih2 nk serang2 kami plk...apa la masalah dia ya....

agaknya dia dh tak tahan malu agaknya...yelah bapak sendiri org bela...pastu plk ank yg jmpa ngn aku tu keje kt kedai kain,sedangkan ada diploma...tu la dulu bongkak...alih2 keje kedai kain...hah kan dh kena...

klu sy jadi dia (nauzubillah) x sanggup dah nk tunjuk muka.....main serang je...tak tahu hujung pangkal...

Kes tu buat sy jadi tawar hati nk bela Poknik dah...skrg ni takpela lagi...angah sy masih ada kt rumah...habiskan cuti sekolah kt kampung...blh la dia jaga Poknik...pasni habis cuti ni tak tahu la...ikut hati nk je saya hantar poknik ke rumah anak kurang ajar dia tu...tp sabar sy masih berbaki...kesian org tua...

sy harap sgt dia sedar diri nanti....ialah takkan la bila bapak dh kejung baru nk nangis air mata darah kan...Ya Allah jauhkanlah kami dr sifat sedemikian.....moga dia cepat sedar.....

p/s sekali lagi d'ingatkan....ini hanyalah luahan persaan saya,yg tak tahu nk citer kat saper...famili mmg dah tahu...tp ia masih berbuku dihati...nasib ada blog...blh la lps perasaan. Famili ingat sy dah calm down tp sebenarnya ia masih terngiang2 di telinga, tu yg buat sy tak leh nk lupakan tu...ntah bila la nk dapat lupakan....selagi dia tak mintak maaf agaknya selagi tu saya takkan lupa...harap sgt saki baki kesabaran tu masih bersisa....:-(