cerita minggu ini

hidup mesti diteruskan.
selagi hayat dikandung badan.
Selepas ke majlis pengebumian makmuda pada jumaat lepas,
kami melawat pulak sepupu ma & atok belah arwah ayah...dia pun dah semakin uzur.
harap Allah permudahkan urusan2 mereka & kami juga.

hari jumaat tu mmg tak duk rumah la..
mlm semua membungkam tak ingat...

yang pergi tetap pergi, yang hidup perlu teruskan perjuangan..
so kita tinggal dulu kesedihan kehilangan mereka...
kita cerita sedikit kegembiraan di hari sabtu.
kami pergi umah atok belah mek...
musim buah sekarang ni..
so masuk dusun la.
najibah 1st time masuk dusun..
tokyang najibah cakap takyah bawa,suh tgu je kat umah..bnyk nyamuk
ibu dia kata takper...nyamuk hutan xsama ngn nyamuk bandar.
nyamuk bandar bw penyakit-->aedes.
huhu...sebenarnya ibu najibah yang beria nak ikut..
mana leh tahan kan,buah2 ni kalau mkn kat dusun best dia lain sikit...segar dari ladang katanya...dengan bau2 yang susah nak cerita...bau durian mmg menusuk hidung. mmg best la...
kalau boleh panjat tu lagi terbaik....skrg dah tak boleh nak memanjat dah...
layan jelah sedikit sebanyak gambo2 ni...

::dusun itu::

::suka buah ni::
::mereka yang bertungkus lumus mengutip::

::hasilnya::
::budak kecik ni pun sibuk sama::

sekian...hahaha apa punya ending pun tak tahu la.